Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

claudo pede

  • 1 Pede claudo

    "Хромою стопою", т. е. медленно.
    Гораций, "Оды", III, 2, 31- 34:
    ...Sáepe Diéspiter
    Negléctus íncest(o) áddidit íntegrum:
    Déseruít pede Póena cláudo.
    ...Часто Диеспитер
    Карает в гневе с грешным невинного,
    А кто воистину преступен,
    Тех не упустит хромая Кара.
    (Перевод А. Семенова-Тян-Шанского)
    С некоторого времени повторяются известия из Северо-Западного края, рисующие тамошние дела в отвратительном свете. Может ли все, что там допускается, пройти даром тем, кто это допускает? Конечно, нет. Возмездие придет, pede claudo, быть может, но придет несомненно. (П. А. Валуев, Дневник.)
    Заключенные весьма удачно подбросили в его одиночную камеру через слуховое окошко гвоздь, железную проволоку и ручку от ведра. Любым из этих предметов такой сообразительный и умный человек, как Клод, мог перепилить кандалы. Он отдал ручку, проволоку и гвоздь тюремщику. Восьмого июня тысяча восемьсот тридцать второго года, через семь месяцев и четыре дня наступило возмездие, pede claudo. (Виктор Гюго, Клод Ге.)
    Вы иностранец, - сказал он, - и вы, кажется, сами говорили, что часть вашей жизни протекала на Востоке; вы, следовательно, не можете знать, насколько человеческое правосудие, стремительное в варварских странах, действует у нас осторожно и методически. - Как же, как же; это pede claudo древних. (Александр Дюма, Граф Монте-Кристо.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Pede claudo

  • 2 Pede poena claudo

    Punishment comes limping. Retribution comes slowly, but surely. (Horace)

    Latin Quotes (Latin to English) > Pede poena claudo

  • 3 claudus

    a, um
    1) хромой (pes H; equus L)
    claudo pede H — хромая, ковыляя
    2) увечный, искалеченный ( pars serpentis V)
    3) шаткий, ненадёжный ( fides Sid)
    carmĭna clauda alterno versu O — поэмы, написанные элегическими двустишиями ( в которых гексаметры чередуются с пентаметрами)

    Латинско-русский словарь > claudus

  • 4 commodo

    1.
    commŏdŏ, adv., v. commodus, adv. B. 2.
    2.
    commŏdo, āvi, ātum, 1, v. a. [1. commodus].
    I.
    To adjust according to a measure, to make fit, suitable, or right, to adapt, accommodate, put in order (ante-class. and post-Aug.):

    trapetum,

    Cato, R. R. 135 fin.; Col. 4, 22, 5; Cael. Aur. Tard. 4, 3 al.—
    B.
    Trop.:

    commoda loquelam tuam,

    Plaut. Cist. 4, 2, 75:

    ita praeceptorem eloquentiae... se commodaturum singulis,

    Quint. 2, 8, 4:

    si te commodaveris mihi,

    Sen. Ben. 2, 34, 2:

    (arithmetica) avaritiae commodat digitos,

    fits, adapts, id. Ep. 88, 10:

    (servi) nulli sceleri manus commodabunt,

    id. Ben. 3, 20, 2:

    operam suam Prisco ad turpissimum ministerium commodasse,

    Plin. Ep. 2, 11, 23:

    orationi oculos, vocem, manum,

    id. Pan. 71, 6.— Absol.:

    caecus claudo pede commodat,

    Aus. Epigr. 133.—
    II.
    Commodare aliquid ( alicui), to give something to one for his convenience or use, to give, bestow, lend (acc. to accurate jurid. distinction, of things that are themselves, in natura, to be returned, while mutuum dare is used of things for which an equivalent is given; cf. Dig. 44, 7, 1;

    freq. and class.): aquam hosti, operam civi,

    Plaut. Rud. 2, 4, 21 sq.; cf. Plin. Ep. 2, 11, 23:

    nam meritus de me est, quod queam illi ut commodem,

    Ter. Hec. 5, 1, 34:

    quibus tu quaecumque commodaris, erunt mihi gratissima,

    Cic. Fam. 13, 48 init.:

    quicquid sine detrimento possit commodari, id tribuatur vel ignoto,

    id. Off. 1, 16, 51:

    ut dando et accipiendo mutuandisque facultatibus et commodandis nullā re egeremus,

    id. ib. 2, 4, 15 B. and K.; cf. Non. p. 275, 15:

    paenulam,

    Quint. 6, 3, 64:

    testes falsos,

    to furnish, supply, Sall. C. 16, 2:

    manum morituro,

    Vell. 2, 70 fin.:

    aurum Caelio,

    Cic. Cael. 13, 32; cf. Quint. 5, 13,30:

    aedes ad nuptias,

    Auct. Her. 4, 51, 64:

    nomen suum alicui,

    Cic. Verr. 2, 4, 42, § 91; cf. Tac. A. 15, 53:

    vires suas aliis eas commodando, minuere,

    Liv. 34, 12, 5:

    sanguinem alienae dominationi,

    Tac. Agr. 32 Orell. N. cr.: parvis peccatis veniam, magnis severitatem, id. ib. 19: aurem patientem culturae, as in Engl., to lend an ear to, * Hor. Ep. 1, 1, 40; Ov. Am. 1, 8, 86; Stat. Th. 4, 75 (opp. donare):

    ut haec a virtute donata, cetera a fortunā commodata esse videantur,

    Cic. Marcell. 6, 19 al. —Hence,
    B.
    Of time for a payment, to grant, allow:

    ut rei publicae, ex quā crevissent, tempus commodarent,

    Liv. 23, 48, 10 Weissenb. ad loc.—
    C.
    Commodare alicui, aliquā re, in aliquā re, or absol., to please one, be kind or obliging to, to serve, favor (class.):

    ut omnibus rebus, quod sine molestiā tuā facere possis, ei commodes,

    Cic. Fam. 13, 35, 2; 13, 53, 1; cf.:

    alicui omnibus in rebus,

    id. ib. 13, 32, 2; and:

    commodare tantum ei in hac re,

    id. ib. 13, 37 fin.:

    si tuam ob causam cuiquam commodes,

    id. Fin. 2, 35, 117:

    ut eo libentius iis commodes,

    id. Fam. 13, 54: credetur;

    commodabo,

    Plaut. Pers. 2, 5, 19:

    publice commodasti,

    Cic. Verr. 2, 4, 9, § 20:

    illis benignis usus est ad commodandum, id. ib, 2, 4, 3, § 6: studiis commodandi favetur,

    id. de Or. 2, 51, 207: cui ego quibus cumque rebus potero lubentissime commodabo, id. Fragm. ap. Non. p. 275, 17.—Hence, commŏdā-tum, i, n.; in the jurists,
    1.
    A thing lent, a loan:

    commodatum accipere,

    Dig. 13, 6, 3, § 3; cf. the whole title 6.—
    2.
    A contract for a loan, Dig. 13, 6, 1, § 1; 13, 6, 17, § 3; Gai Inst. 4, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > commodo

  • 5 Медленно

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Медленно

  • 6 commodo

    I āvī, ātum, āre [ commodus 4. \]
    1) угодить, оказать услугу, услужить (кому-л.) (alicui re aliquā или in re aliquā C etc.)
    2) ссудить, одолжить ( aurum alicui C); дать, предоставить (aedes ad nuptias alicui rhH.)
    alicui tempus c. L — дать кому-л. отсрочку
    c. manum morituro VP — подать руку умирающему, т. е. прекратить его мучения
    c. alicui patientem aurem H — терпеливо выслушать кого-л.
    3) наделять, одарять ( natura quibusdam avibus cantum commodavit Ap)
    4) наладить ( trapetum Cato); приложить ( spongiam alicui rei CA); приспособить, приноровить ( orationi vocem PJ)
    II commodo adv. [ commodus ]
    1) вовремя, кстати Pl
    2) удобно, с удобствами ( mori Sen — v. l.)

    Латинско-русский словарь > commodo

  • 7 "Хромою стопою"

    т. е. медленно

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > "Хромою стопою"

  • 8 commodo [2]

    2. commodo, āvī, ātum, āre (commodus), gehörig od. angemessen einrichten, I) eig.: a) zurecht machen, herrichten, trapetum, Cato r. r. 135, 7: fere plurimarum stirpium natura sic se commodat, ut etc., Col. 4, 22, 5. – b) ansetzen, spongias podici, Cael. Aur. chron. 4, 3, 26. – II) übtr.: A) = einer Sache anbequemen, mit etwas in Einklang bringen, orationi oculos, vocem, manum, Plin. pan. 71, 6. – B) annehmlich, gefällig machen, 1) v. Pers.: a) absol. = sich gefällig erweisen, zu Gefallen handeln, α) ganz absol.: commodabo, Plaut.: at publice (dem Staat) commodasti, Cic. – β) m. Dat. pers.: ut eo libentius iis commodes, Cic. ep. 13, 54: nec enim, cum tuā causā cui commodes, beneficium illud habendum est, Cic. de fin. 2, 117. – m. Dat. pers. u.m. Ang. womit? durch Abl., caecus claudo (Dat.) pede commodat, Auson. epigr. 133, 3: cui ego, quibuscumque rebus potero, libentissime commodabo, Cic. ep. fr. p. 46 K. (p. 253 Kl.): m. Dat. pers. u.m. Ang. worin? durch in u. Abl., alci omnibus in rebus, Cic. ep. 13, 32, 2 u. 53, 1. – m. Dat. pers. u.m. Ang. in betreff wessen? durch de u. Abl., alci de habitatione, Cic. ep. 13, 2 M. (cod. M u. Baiter accommodes). – b) mit Acc. rei = aus Gefälligkeit auf Zeit etw. hergeben, gewähren, zukommen od. angedeihen lassen, widmen, verleihen, leihen, α) im weitern Sinne: Am. Quor tu aquam gravare (vorenthalten) amabo, quam hostis hosti commodat ? Sc. Quor tu operam gravare mihi, quam civis civi commodat ? Plaut.: commoda loquelam tuam, Plaut.: ut quicquid sine detrimento possit commodari, id tribuatur vel ignoto, Cic.: ut haec a fortuna donata, cetera a fortuna commodata esse videantur, Cic.: commoda manum, leih (mir) die Hand (= töte mich), Petr.: c. manum morituro, Vell.: vocem et manum candidato in senatu, Sen.: alci aurem, Ov., alci aurem patientem, ein ged. Ohr leihen, Hor.: suas vires aliis eas commodando minuere, Liv.: c. alci diplomata, Plin. ep.: veniam parvis peccatis, magnis severitatem, Tac.: rei publicae tempus, dem Staate Zeit (zur Zahlung) gewähren, Liv.: alci operam suam ad turpissimum ministerium, Plin. ep.: nomen suum alci ad translationem criminis, Cic.: se c. singulis, sich widmen (v. Lehrer), Quint. 2, 8, 4: ex illis (iuvenibus) testes signatoresque falsos, stellen, Sall. Cat. 16, 2. – β) im engern Sinne = auf Zeit leihen, zur zeitweisen Benutzung überlassen (u. zwar etwas, was, so wie es war, zurückgegeben wird; vgl. mutuum dare unter mutuus), paenulam, Quint.: alci aurum, Cic.: aedes cuidam amico ad nuptias, Cornif. rhet. – 2) von Lebl., jmdm. gelegen sein od. kommen, jmdm. günstig sein, für jmd. einträglich sein, absol., quo (foro) parum commodante, Aur. Vict. Caes. 20, 28. – m. Dat., optamus evenisse, quod nobis commodet, Macr. de diff. etc. 18, 1: atque ideo vitae nostrae magis commodant, Macr. somn. Scip. 1, 19, 25: agrum rei publicae commodantem facere, Aur. Vict. Caes. 40, 9.

    lateinisch-deutsches > commodo [2]

  • 9 commodo

    1. commodō, Adv. (eig. Abl. v. commodum), nach Bequemlichkeit, beliebig, dictitare, Plaut. fr. b. Charis. 193, 15. – C. F. W. Müller liest (Nachtr. usw. S. 36. A. 1) Plaut. mil. 644 convivas commodos u. Sen. ep. 70, 19 nach Senekas Sprachgebrauch ex commodo mori.
    ————————
    2. commodo, āvī, ātum, āre (commodus), gehörig od. angemessen einrichten, I) eig.: a) zurecht machen, herrichten, trapetum, Cato r. r. 135, 7: fere plurimarum stirpium natura sic se commodat, ut etc., Col. 4, 22, 5. – b) ansetzen, spongias podici, Cael. Aur. chron. 4, 3, 26. – II) übtr.: A) = einer Sache anbequemen, mit etwas in Einklang bringen, orationi oculos, vocem, manum, Plin. pan. 71, 6. – B) annehmlich, gefällig machen, 1) v. Pers.: a) absol. = sich gefällig erweisen, zu Gefallen handeln, α) ganz absol.: commodabo, Plaut.: at publice (dem Staat) commodasti, Cic. – β) m. Dat. pers.: ut eo libentius iis commodes, Cic. ep. 13, 54: nec enim, cum tuā causā cui commodes, beneficium illud habendum est, Cic. de fin. 2, 117. – m. Dat. pers. u.m. Ang. womit? durch Abl., caecus claudo (Dat.) pede commodat, Auson. epigr. 133, 3: cui ego, quibuscumque rebus potero, libentissime commodabo, Cic. ep. fr. p. 46 K. (p. 253 Kl.): m. Dat. pers. u.m. Ang. worin? durch in u. Abl., alci omnibus in rebus, Cic. ep. 13, 32, 2 u. 53, 1. – m. Dat. pers. u.m. Ang. in betreff wessen? durch de u. Abl., alci de habitatione, Cic. ep. 13, 2 M. (cod. M u. Baiter accommodes). – b) mit Acc. rei = aus Gefälligkeit auf Zeit etw. hergeben, gewähren, zukommen od. angedeihen lassen, widmen, verleihen, leihen, α) im weitern Sinne: Am.
    ————
    Quor tu aquam gravare (vorenthalten) amabo, quam hostis hosti commodat ? Sc. Quor tu operam gravare mihi, quam civis civi commodat ? Plaut.: commoda loquelam tuam, Plaut.: ut quicquid sine detrimento possit commodari, id tribuatur vel ignoto, Cic.: ut haec a fortuna donata, cetera a fortuna commodata esse videantur, Cic.: commoda manum, leih (mir) die Hand (= töte mich), Petr.: c. manum morituro, Vell.: vocem et manum candidato in senatu, Sen.: alci aurem, Ov., alci aurem patientem, ein ged. Ohr leihen, Hor.: suas vires aliis eas commodando minuere, Liv.: c. alci diplomata, Plin. ep.: veniam parvis peccatis, magnis severitatem, Tac.: rei publicae tempus, dem Staate Zeit (zur Zahlung) gewähren, Liv.: alci operam suam ad turpissimum ministerium, Plin. ep.: nomen suum alci ad translationem criminis, Cic.: se c. singulis, sich widmen (v. Lehrer), Quint. 2, 8, 4: ex illis (iuvenibus) testes signatoresque falsos, stellen, Sall. Cat. 16, 2. – β) im engern Sinne = auf Zeit leihen, zur zeitweisen Benutzung überlassen (u. zwar etwas, was, so wie es war, zurückgegeben wird; vgl. mutuum dare unter mutuus), paenulam, Quint.: alci aurum, Cic.: aedes cuidam amico ad nuptias, Cornif. rhet. – 2) von Lebl., jmdm. gelegen sein od. kommen, jmdm. günstig sein, für jmd. einträglich sein, absol., quo (foro) parum commodante, Aur. Vict. Caes. 20, 28. – m. Dat., optamus evenisse, quod
    ————
    nobis commodet, Macr. de diff. etc. 18, 1: atque ideo vitae nostrae magis commodant, Macr. somn. Scip. 1, 19, 25: agrum rei publicae commodantem facere, Aur. Vict. Caes. 40, 9.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > commodo

  • 10 claudus

    claudus ( clūdus, Plaut. Ps. 2, 2, 64; and clōdus, Arat. Act. Apost. 266), a, um, adj. [root klu-; v. claudo; prop. shut in, hampered], limping, halting, lame.
    I.
    Prop.:

    sutor,

    Plaut. Aul. 1, 1, 34:

    deus,

    Cic. N. D. 1, 30, 83:

    claudus altero pede,

    Nep. Ages. 8, 1; Hor. Ep. 1, 17, 61:

    pes,

    id. C. 3, 2, 32:

    pars serpentis,

    Verg. A. 5. 278 al.—
    b.
    Prov.:

    iste claudus, quemadmodum aiunt, pilam,

    said of one who cannot make a right use of a thing, Cic. Pis. 28, 69.—
    II.
    Trop., wavering, crippled, imperfect, defective (rare; mostly poet.): clauda navigia aplustris, * Lucr. 4, 436; cf.:

    claudae mutilataeque naves,

    Liv. 37, 24, 6; Curt. 9, 9, 13; Tac. A. 2, 24. —
    B.
    Esp. of language: clauda carmina alterno versu, i. e. elegies (since every second verse is a foot shorter than the preceding), Ov. Tr. 3, 1, 11:

    clausulae,

    Quint. 9, 4, 116; cf. id. 9, 4, 70.—
    C.
    Wavering, untrustworthy:

    clauda pars officii tui,

    Ov. P. 3, 1, 86; cf.:

    clauda fides,

    Sil. 13, 33.— No comp. or sup.

    Lewis & Short latin dictionary > claudus

См. также в других словарях:

  • Pede poena claudo. — См. Не скор Бог, да меток …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire  A   B … …   Wikipédia en Français

  • Birne — 1. Auf eine Birn ein Trunk. Span.: Sobre peras vino bebas, y sea tanto que naden ellas. (Bohn I, 258.) 2. Aus der Birn n wird no koh Pappe. (Oberlausitz.) Um eitle Hoffnungen oder Drohungen zu bezeichnen. Den Ton auf der. 3. Birnen, die zu streng …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • не скор Бог, да меток — Ср. Что ни деется на свете, все по грехам нашим... Господь долго терпит, да больно бьет. Даль. Подземное село. Ср. La vengeance est boiteuse; elle vient à pas lents, Mais elle vient. Victor Hugo. Hernani. Ср. Car la vengeance vient, quoique… …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона

  • Не скор Бог, да меток — Не скоръ Богъ, да мѣтокъ. Ср. Что ни дѣется на свѣтѣ, все по грѣхамъ нашимъ... Господь долго терпитъ, да больно бьетъ. Даль. Подземное село. Ср. La vengeance est boiteuse; elle vient à pas lents, Mais elle vient. Victor Hugo. Hernani. Ср. Car la… …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Laster — 1. Alle Laster nehmen mit der Zeit ab, nur Geiz und Lüge nehmen zu. – Simrock, 3228; Eiselein, 217. Mhd.: So der gîtig minr des weges hât, so er mê guotes ûf sich lât. (Boner.) (Zingerle, 48.) Engl.: When all sins grow old, covetousness grows… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»